છેલ્લા કેટલાક શક્તિશાળી દિવસોમાં બૉલીવૂડમાં એક જ વિષય ગરમાયું છે: નેપોટિઝમ. સોશિયલ મીડિયા પર આગ લગાવી દેતી આ ચર્ચા વધતી-ઘટતી રહી છે, પણ સ્ક્રીન પરથી સ્પષ્ટ સમજતા નથી કે દર્શકો ખરેખર આ વિષયને પગલે કોણ જાતે થરના છે.
બોક્સ ઑફિસની તાજી રિપોર્ટ્સ જણાવે છે કે ‘સાયારા’ જેવી ખાસ કરીને યોગ્ય સ્ટોરીવાળી ફિલ્મોએ આશાજનક કમાણી કરી છે, જ્યારે ‘ઢડક 2’ જેવી భారీ રચનાઓ અનુમાનિત સફળતા નથી આપી. આ ફરક દર્શાવે છે કે માત્ર પડોશીના ઘરનાં સંબંધો કે મલ્ટી-સ્ટાર્ડમની ચમક audience ને લુભાડી નથી શકતી.
સોશિયલ મીડિયા પર વાજવીતી બોલે છે કે ફેન્સને માત્ર સ્ટાર કિડ્સ જોઈables છે, ત્યારે નોન-સ્ટાર अभिनेतાઓને અવસર મળવા જોઈએ. પરંતુ જ્યાં ટિકિટની ક્રયશક્તિ વાત કરે છે, ત્યાં સ્ટોરી, નિર્દેશન અને માર્કેટિંગનો મોટો હિસ્સો પણ જવાબદાર છે. સોશિયલ હેશટેગ્સની અવાજની તુલનામાં આવક ચોક્કસ કરી શકાય તેવી છે.
મારી માન્યતા એ છે કે બૉલીવૂડનો મહાફોરો માત્ર પરિવારી સાબિતીથી આગળ વધે એટલું સહેલું નથી. આજની ઈન્ડસ્ટ્રીમાં 콘텐츠 માર્કેટિંગ, ઉત્કૃષ્ટ રંગિમઝાજ અને ઓડિયન્સ કનેક્શન વધારે મહત્વ ધરાવે છે. ‘સાયારા’ની સફળતા બતાવે છે કે સારી કથા અને વિશ્વસનીય અમલીકરણ લોકપ્રિયતા માટે પૂરતી છે, ભલે પેરેન્ટલ બેકિંગ ન હોય.
આ સિવાય, સત્ય એ છે કે સ્વીડિશા પ્રેક્ષકની પસંદગી સોશિયલ પ્લેટફોર્મની મિમ્સથી વધારે અસરકારક છે. જ્યારે અમે સોશિયલ મીડિયા પર ન્યાયની વાત કરીએ, ત્યારે બોક્સ ઑફિસના સત્તાવાર રિપોર્ટ્સ અને પ્રેક્ષકની ટિકિટ શોધ પણ સમજી લેવા જરૂરિયાત છે. ફક્ત હોબાળો નહીં, વાસ્તવિક પરિવર્તન લાવવા માટે ગુણવત્તા પર ધ્યાન આપવું સર્વોચ્ચ છે.
